Gedicht #254

Ik kieper mezelf leeg.
Een grote bak met woorden,
verspreid over de vloer.

Ik kijk er naar
en probeer de logica er in te vinden.

Bevrijdend is het wel.
Het is ook leuk om te zien,
dat ik zoveel ben,
dat ik zoveel inhoud heb.

De logica is ver te zoeken.
Van veel dingen wist ik niet eens dat ze in me bestonden.

Goed om te weten,
ik kan mezelf verrassen.

Op de houten vloer zie ik al de woorden voor me,
gekleurd in vele kleuren.

Het ziet er eigenlijk uit als speelgoed
dus laat ik er maar eens lekker mee gaan spelen.