Mijn gevoel is echt en eerlijk,
ik laat niets meer gaan.
Ook al doet het pijn en zorgt het voor afstand.
Soms.
Het is de afstand die er altijd al was.
Of juist de reden van dichtbij.
Ik kan niet meer doen alsof,
daardoor doe ik mezelf terkort.
En niet alleen mezelf maar ook de wereld.
Want ik heb zulke mooie dingen,
die het waard zijn om er te mogen zijn.
Bij mijn zijn, hoort ook een ik.
Samen zijn ze mij.
En jij…
… jij bent jij.
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter