Avocado Poems is een gesprek met mijn onbewuste. Het is dus eigenlijk een uiting van mijzelf. Op Avocado Poems schrijf ik regelmatig, meestal in de ochtend, een kort gedicht waarbij ik mijn gedachten volledig los laat en opschrijf wat in mij opkomt.
Ik noem ze avocado gedichten omdat ik nooit weet wat de inhoud is. Het kan absolute rotzooi zijn, sommige zijn eetbaar als je een paar stukjes weg snijdt en soms zit er ook een mooie bij. Het mag er overigens allemaal zijn.
Misschien vraag je je af: Hoezo? Waarom doe je dit? En waarom gedichten? Nou…Ik zie dit als mijn speelruimte. Een plek waar ik mezelf als het ware vrij kan laten. Even los van de gekaderde gedachtes en patronen die al een eigenlijk te grote rol spelen in mijn leven. Een oefening in mezelf te mogen zijn in plaats van proberen te zijn wie ik vaak denk te moeten zijn. Ik ben een groot voorstander van het vinden en behouden van mijn natuurlijke flow, mijn levens flow. En deze levens flow geef je veel meer ruimte als je bewuste gedachtes loslaat en je onbewuste gedachtes de vrijheid geeft.
Schrijver Alan Benett schreef:
You don’t put yourself into what you write, you find yourself there.
En dat is precies wat ik in deze gedichten terug vind, mezelf. Of in ieder geval een deel daarvan. En dat is fijn en leerzaam. Daarnaast is het ook gewoon hartstikke leuk om te doen. Bij een gedicht zijn geen regels en alles mag en kan. Het hoeft geen kloppend verhaal te zijn, geen logica, geen tijdlijn, het mag er zijn hoe het wordt. Aangezien ik van tevoren dus nooit weet wat het gaat worden, blijft het altijd een leuke verrassing.
Overigens werkt dat loslaten ook door in heel veel andere aspecten van het leven. Wat flow en vrij & natuurlijk leven inhoud en wat ik daar precies mee bedoel, kun je allemaal lezen op naturallifeflow.nl . Neem daar gerust dus ook een kijkje. Wie weet wat het je brengt.