Je liep langs,
als een ochtendbries
in het landschap van de vergeten tijd.
Krullende wilde haren en een witte jurk.
Niet meer dan een schim
en toen ik je gezicht wou zien,
vervaagde je weer.
Heb ik je gekend?
Of was je niet meer dan een wens?
Vrij schrijven voor een natuurlijke flow
Laat als eerste een reactie achter