In de ban van al het leven,
mijn longen vol met zuurstof.
Ik kijk uit over het landschap
en zie alles wat er staat.
De zon is nog een klein randje rood.
Zo’n klein moment en toch heel anders.
Hooibalen maken de contouren,
maar straks is alles zwart.
En toch is er ook leven in het donker.
De roep van een ui, luister maar heel goed.
De wieltjes van mijn rollerskates zijn roze,
dat kleurt mooi bij het zwart.
Zucht, het is weer voorbij.
Laat als eerste een reactie achter