Robuuste normen dwalen in het duister,
ik stoot mijn hoofd een keer of drie.
Het is nu afgelopen,
het schoolplein is weer leeg.
In de zandbak staat nog wel een kasteel
maar het zand is niet voor altijd.
Morgen ga ik bieten halen.
Op de fiets naar de boerin.
De reis is fijner dan de bietjes,
in de vroegte met de dauw.
Genot valt altijd nog te leren,
niet met de jaren maar met de tijd.
Trek nu maar je pantoffels aan,
je bent weer thuis.
Laat als eerste een reactie achter